İnsanlar, kendilerine layık oldukları hayatı seçerler… Bunun sonucu olarak layık olduklarını zaten kendileri bulurlar…

Felsefe, insanın gücü ölçüsünde yüce Yaratici/lar olanın fiillerine benzemesidir.

Lüzum sıfatına sahip olmayanlara kötü davranmak mı gerek? Yoksa onlara lüzum sıfatını vermek mi gerek? Yardımcı olup bunu sağlamalı ancak lüzumsuz insan bunu kabullenmişse ya?